Bayramiç’teki Hadımoğlu Konağı 17. yüzyıla ait nadir Türk evlerinden biridir. Konağın kitabesinden anlaşıldığına göre 1795-96 tarihlerinde yapılmıştır. Kitabede sadece Maşallah 1211 yazısı vardır. Ne yapan, ne de yaptıran belirtilmiştir. Bu dönemde Bayramiç’te en önemli yönetici, Hadımoğlu sülalesinden Hadımzade Osman Bey’dir. Konağı yaptıranın da Osman Bey olduğu kabul edilmektedir. Konak, 1973 yılında varislerinden satın alınarak Kültür Bakanlığı’na devredilmiş, restore edilerek müze haline getirildikten sonra, 1996 yılında Bayramiç Kaymakamlığı’na tahsis edilmiştir. Ziyarete açık olan müzeye giriş ücretlidir.

Camii Kebir Mahallesinde iki sokağın kesiştiği köşedeki konağın, kuzeybatıda iki katlı kemerli girişinden avlusuna girilmektedir. İki katlı konak bahçenin güneyindedir. Konağın her iki katı da aynı plandadır. Ortada bir salon ve salonun iki ucunda bulunan odalardan meydana gelmektedir. Üst örtüsü ahşap ve kiremit kaplıdır.

Avluda, bazı arkeolojik ve etnografik eserler sergilenmektedir. Bayramiç çevresinden toplanan ve günlük yaşamda kullanılan etnografik eserler konağın her yerine serpiştirilmiştir. Avlu taş kaplıdır. Avludan girildiğinde sol taraftan asıl binaya geçilmektedir. Konağın alt kat girişinde, mermerden fıskiyeli bir havuz yer alır. Konağın her odasında, gösterişli tavanlar karşımıza çıkmaktadır. Odalarda nişler içerisinde ahşap kapaklı gömme dolaplar yer alır. İkinci katın odalarında, bir duvarda ahşap dolap, diğerlerinde güzel işçilikli bir şömine ve gömme dolaplar yer almaktadır. Tavanlar, kalem işi ve altın yaldız süslemelerle boyanmıştır.

Batıdaki odanın giriş kapısının da bulunduğu güney cephesinde, ahşap dolaplar üzerinde, deniz kenarında bir şehir manzarası resmedilmiştir. Resimde deniz kıyısındaki evler, önde ağaç sıraları, geri planda tepeler, gökyüzü ve bulutlar, deniz üzerinde ise kayıklar görülmektedir. Odanın batı duvarına, güzel bir mermer şömine yerleştirilmiştir. Bu odanın tavanı, son derece gösterişli bir şekilde süslenmiştir. Altın yaldızlı çıtalarla kafes şeklinde düzenlenmiş tavanın zemini yeşil olup, konağın en gösterişli odasıdır.

Konağın doğu ucundaki odanın doğu cephesine barok karakterli mermer bir şömine yerleştirilmiştir. Güney cephesine yerleştirilen dolabın üst kısmı, diğer odaya göre daha sadedir. Burada da duvarda bir deniz manzarası resmi vardır. Üzerinde kemerli bir köprü olan suyolu, arkasında evler, ağaçlar, tepeler ve bulutlar yer almaktadır. Bu odada kırmızımsı bir renk hâkimdir. Ahşap tavanı en az diğer odanınki kadar süslüdür. Ortada yuvarlak bir göbekten çıkan ışın demetleri bir halka oluşturmaktadır. Gerek mimari yapısı gerekse bezemeleriyle günümüze kadar pek az değişiklikle, tarihsel özelliğini koruyarak ulaşan konak, önemli kültür miraslarımızdan birisidir.